ผลไม้จากสวนห้วยผึ้งจันทร์ผา เมื่อฝนตกชุก

♣เมื่อคืน เวลา 21.45 น. ของวันที่ 10 มิถุนายน 2555 ฝนตกในเขตตำบลแม่พูลอย่างหนัก คาดว่ามีพื้นที่บางแห่งต้องเจอน้ำท่วมแน่ รีบตื่นแต่เช้ามาไปดูน้ำที่ลำเหมืองตั้งแต่ยังไม่ 6 นาฬิกา น้ำเพิ่มขึ้นนิดหน่อย โล่งอกไป ขออย่าให้มีเหตุการณ์น้ำท่วมอีกเลย

 ♣กลับมาบ้านทานกาแฟเสร็จ รีบเดินทางเข้าสวน เพราะกลัวว่าฝนตกแรงขนาดนั้น ต้นไม้ต้องล้ม หรือกิ่งหักแน่ พอไปถึงสวนกลับเป็นปกติ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง โล่งอกไปที

♣ไหน ๆ ก็มาถึงสวนแล้ว เลยเดินดูทุเรียนที่เหลือยังไม่ได้ตัด มีสุกร่วงอีก 4 – 5 ลูก ไปดูหน่อไม้ ปรากฏว่ามีเป็นจำนวนมาก เลยตัดออกมาหวังจะเอาไปขาย แต่ช่วงนี้ทุกสวนที่ปลูกก็ตัดออกมาขายเหมือนกัน คงขายยากเพราะเป็นตลาดพื้นบ้านส่วนใหญ่ชาวบ้านก็ปลูกกันอยู่แล้ว  การตัดหน่อไม้ของชาวลับแลไม่ใช่ใช้มีดตัดหน่อที่พ้นดินนะครับ เขาจะใช้เสียมขุดลงไปตัดที่ใต้ดินนะครับ จะได้หน่ออ่อนน่ารับประทานมาก ส่วนหน่อที่พ้นดินเขาจะนำมาทำหน่อไม้ดอง (ล้บแลเรียกสับส้มครับ)   การตัดหน่อไม้ในบรรยากาศที่ครึ้มฟ้าครึ้มฝนอย่างนี้สุดยอดอย่าบอกใคร ยุงมากจริง ๆ ทั้งเหนื่อย ฝนก็พรำ ๆ ยุงก็เหมือนกับจะหามเราไปแนะ

♣ขณะที่ขับรถกลับบ้านแวะโน่น แวะนี่ แจกหน่อไม้ให้กับคนที่ชอบพอกันไปหลายหน่อ เลือกลับบ้านประมาณ 3เข่งกับอีก  2 ถุงปุ๋ย ไม่ขายแล้ว เดี๋ยวจะให้คุณยายข้างบ้านทำเป็นหน่อไม้ดอง  

♣สำหรับทุเรียนหลงลับแลที่ตลาดผลไม้เทศบาลหัวดง ก็ยังคงมีจำหน่ายเหมือนเดิม ราคาก็ยังคงปกติ ท่านที่ต้องการรับประทานตอนนี้ก็ยังมีครับ ส่วนหมอนทองบางสวนก็ยังมีมาก ตอนนี้มีรถห้องเย็นมารับซื้อถึงที่ ไม่ห่วงชาวสวนหมอนทองมากนัก  ทุเรียนพื้นเมืองก็เริ่มสุกหล่นเป็นสวนมาก และแม่ค้าที่แปรรูปเป็นทุเรียนกวนก็รับซื้อไม่อั้นเหมือนกัน เป็นอันว่าระยะนี้ทุเรียนที่ลับแลก็ยังมีให้ชิมเหมือนเดิม จะซื้อหาก็เชิญครับ เพราะถ้าฝนชุกรสชาติจะไม่อร่อยนะครับ