ทำแนวป้องกันไฟป่า ที่สวนห้วยผึ้งจันทร์ผา

0 เมื่อเข้าสู่ฤดูแล้ง ชาวสวนในเขตอำเภอลับแล ที่มีเขตติดกับป่าธรรมชาติ ก็ต้องระวังไฟป่า ที่จริงก็เป็นฝีมือชาวบ้านนั่นแหละครับ ที่เข้าไปหาของป่า แล้วก็จุดไฟเผา เมื่อไฟลุกขึ้นมีใบไม้แห้งที่ร่วงหล่นทับซ้อนกันทั้งปี บางแห่งที่เป็นป่าทึบก็จะมีใบไม้แห้งร่วงหนามาก ใบไม้ที่ร่วงหล่นนี้จึงเป็นเชื้อเพลิงอย่างดีจึงเป็นเชื้อไฟอย่างดี ทำให้เกิดการลุกลามได้อย่างรวดเร็ว การลุกไหม้ของไฟ จะลามจากดอยลูกหนึ่งไปยังดอยอีกลูกหนึ่งอย่างรวดเร็ว เพียงชั่วข้ามคืนอาจจะลามเข้าสวนผลไม้ได้ ชาวสวนจึงต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ

 ทำแนวกันไฟบนเขา มองเห็นทิวไผ่ลิบๆ

0 การป้องกันขั้นต้นของชาวสวน ก็คือการทำแนวกันไฟ โดยใช้เครื่องตัดหญ้าปั่นบริเวณรอยต่อของสวนกับแนวป่า แล้วก็กวาดใบไม้แห้งให้เป็นทางเรียบ กว้างประมาณ 2 – 3 เมตร ช่วงนี้ก็จะเห็นชาวสวนเร่งทำกันเกือบจะทุกสวน

เครื่องตัดหญ้าปั่นล่วงหน้า คนกวาดเศษใบไม้เศษญ้ากวาดตาม

0 หลังจากทำแนวกันไฟแล้ว ชาวสวนก็จะนอนเฝ้า สังเกตควันไฟว่ามีการจุดไฟในป่า ใกล้กับสวนตัวเองหรือไม่ ถ้าใกล้ก็จะต้องเตรียมอุปกรณ์ดับไฟ ซึ่งก็จะใช้เครื่องพ่นยาฆ่าแมลงชนิดมือโยกสะพายหลัง ดีที่สุดเพราะคล่องตัว น้ำหนักไม่หนักมากนัก เมื่อถึงแนวไฟ ก็ฉีดแรงน้ำใส่ ไฟก็จะดับ แต่ก็ต้องอดนอนกันเลยทีเดียว ถ้าไฟยังไม่มาใบไม้ร่วงหล่นมาใส่ตรงที่ทำแนวก็ต้องกวาดกันใหม่

 บางที่ก็เรียบ บางที่ก็เอาพอไม่ให้ไฟผ่าน

0 คนที่มีสวนไม่ติดกับแนวป่า ก็ดีหน่อย เพราะสวนคนที่ติดแนวป่าจะเป็นแนวกันไฟให้อยู่แล้ว แต่ก็ต้องคอยระวัง เพราะถ้าสวนที่ติดแนวป่า เอาไม่อยู่ก็ยุ่งเหมือนกัน เสียหายกันมามากแล้ว นี่แหละครับความลำบากของชาวสวน ใช่ว่าจะเพียงภัยแล้ง ภัยน้ำท่วมดินถล่ม แมลงกันกินผลผลิต ไฟป่าก็เป็นภัยอีกอย่างที่ต้องคอยเฝ้าระวัง จะเห็นว่าค่าใช้จ่ายก็จะต้องเตรียมเรื่องการทำแนวกันไฟ การดับไฟไว้พอประมาณเหมือนกันครับ

 เรียบ ๆ อย่างนี้ อีกไม่กี่วันใบไม้ก็ร่วงหล่นเต็มทาง