เรื่องนี้...HOT จริงๆ

วันศุกร์ที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2555

สวนห้วยผึ้งจันทน์ผา มอบผ้าห่มคลายหนาวให้ผู้สูงอายุและผู้พิการ



ปี 2555 เป็นปีที่ผมมีเวลาทำสวนเต็ม ๆ ทั้งปี เพราะเกษียณอายุราชการ ทำให้มีโอกาสพบปะกับชาวบ้านในหมู่บ้านใกล้ ๆ สวน เห็นสภาพบ้านของชาวบ้าน เห็นวิถีชีวิตของชาวบ้าน ไม่น่าเชื่อ บ้านห้วยผึ้ง หมู่ 11  ตำบลฝายหลวง อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ อยู่ใกล้อำเภอเพียง 5 กม. อยู่ใกล้ตัวจังหวัดเท่ากันเพียง 5  กม.เช่นกัน แต่บ้านห้วยผึ้งเป็นส่วนหนึ่งของหมู่บ้านทุ่งเอี้ยง หมู่ที่ 11  จะเป็นหมู่บ้านชนบทใกล้เมืองขนาดนี้
  สวนห้วยผึ้งจันทน์ผา มอบผ้าห่มคลายหนาวให้ผู้สูงอายุและผู้พิการ
บ้านห้วยผึ้ง มีธรรมะสถานอยู่วัดหนึ่ง ชื่อวัดโพธิบัลลังก์ ชาวบ้านเรียกว่าวัดห้วยผึ้งโพธิบัลลังก์ มีพระสงฆ์จำพรรษาเพียงไม่กี่รูป มีพระอาจารย์เป็นที่เคารพของลูกศิษย์มากหลายอีกองค์หนึ่ง
 ลูกหลานมาส่งที่บนสวน                                   ผู้สูงอายุพบปะพูดคุย
มีหลังคาเรือนที่ยังไม่พอแยกเป็นหมู่บ้านได้ เวลามีการช่วยเหลือจากทางราชการ ก็จะต้องเป็นส่วนหนึ่งของหมู่ 11 ซึ่งจะต้องรวมกับบ้านทุ่งเอี้ยงด้วย บ้านทุ่งเอี้ยงมีจำนวนหลังคาเรือนที่มากกว่าทำให้การช่วยเหลือตกไปถึงชาวบ้านห้วยผึ้งน้อยมาก


 
    รับมอบผ้าห่มกันหนาว                                           คุณลุงผู้เป็นเจ้าของที่ดินคนแรก

 คุณยายรับมอบ และทานอาหารว่าง

 
                                          คุณยายมาถึงบนสวนเป็นคนแรก                                คุณลุงเพิ่ง 60 ก็มา
 
คุณตาบ้านอยู่ข้างล่างสวน                                     คุณแม่น้องผู้พิการ
 ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านรับมอบคนที่มารับไม่ได้
 ♣ผมเห็นสภาพของชาวบ้าน โดยเฉพาะผู้สูงอายุ และผู้พิการ เมื่อถึงฤดูหนาว อากาศเย็นเพราะอยู่ในหุบเขาทำให้อากาศค่อนข้างหนาว ชาวบ้านส่วนใหญ่มีอาชีพรับจ้าง ผู้สูงอายุและเด็กได้รับความเดือนร้อนมาก ผมและครอบครัว จึงขอให้ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านสำรวจผู้สูงอายุ และผู้พิการว่ามีจำนวนเท่าใด เพื่อที่จะหาผ้าห่มคลายหนาวมามอบให้ และในวันที่ 28 ธันวาคม 2555 ผมและครอบครัวก็ได้จัดมอบผ้าห่มกันหนาวเป็นของขวัญปีใหม่ให้แก่ผู้สูงอายุ และผู้พิการ และเลี้ยงอาหารว่าง เป็นขนมปัง และโอวันติล และมีของชำร่วยแจกผู้ที่พาผู้สูงอายุมาที่สวนห้วยผึ้งจันทน์ผา ซึ่งก็เป็นที่พออกพอใจของผู้สูงอายุและแขกผู้มีเกียรติที่ไปร่วมงาน โดยเฉพาะเด็ก ๆ ที่ไปร่วมงาน
 
 สุขใจ สบายใจ เมื่อเห็นผู้สูงอายุมีความสุข

วันอังคารที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ศัตรูทุเรียน ที่ยังมองไม่เห็น



ช่วงนี้ทุเรียนที่สวนห้วยผึ้งจันทน์ผา เริ่มออกดอกแล้ว โดยเฉพาะพันธุ์หมอนทอง ดอกเริ่มออกมากประมาณ 40 % ของต้นทั้งหมด บางต้นก็ออกดอกยาว บางต้นก็เริ่มแทงช่อดอก
ต้นทุเรียนเริ่มออกดอก
 
ดอกทุเรียน
ปัญหาที่สวนห้วยผึ้งฯ ช่วงทุเรียนออกดอกขณะนี้คือ ไม่ทราบว่ามีตัวอะไรกัดช่อดอก ทำให้ดอกร่วงลงมากองใต้ต้นเป็นจำนวนมาก สอบถามเจ้าของสวนที่มีประสบการณ์  บางคนก็บอกว่าเป็นตัวบ่าง บางคนบอกว่าเป็นหนู บางคนบอกเป็นตัวกระรอก ซึ่งจะออกกัดช่อดอกในเวลากลางคืน
ต้นที่สูง ๆ ออกดอกและกำลังมีปัญหาถูกทำลาย
จากที่สังเกต แผลก้านช่อดอกที่ถูกกัด มีลักษณะคล้าย ๆ จะถูกแทะก่อนจนช่อดอกขาด ผมคิดว่าน่าจะเป็นแมลงที่ออกมากัดในเวลากลางคืน จะว่าเป็นแมลงก็มีการกัดช่อดอกเป็นบางต้น ต้นใดที่ถูกทำลายก็จะถูกทำลายซ้ำ ๆ  นี่ซิเป็นคำถามที่ต้องค้นคว้าหาสาเหตุต่อไป
ดอกที่ถูกกัดร่วงอยู่ใต้ต้นเป็นจำนวนมาก
การแก้ไขตอนนี้ต้นใดที่สงสัยว่าเป็นหนู กระรอกหรือตัวบ่างกัด ก็นำกรงดักหนู ใส่เหยื่อซึ่งก็เป็นทุเรียนกวน นำไปมัดไว้ตามกิ่งทุเรียน ทำมา 2 – 3 วันแล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส่วนที่สงสัยว่าเป็นแมลงก็จัดการพ่นสารเคมีป้องกันแมลง ลองดูซิว่าจะหยุดได้หรือไม่ ถ้าหยุดไม่ได้ที่สวนห้วยผึ้งฯ ก็คงเสียหายมากมายเลยละครับ ….
กรงดักที่นำไปมัดไว้ตามกิ่งทุเรียน

วันจันทร์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ตัวต่อนอนวัน ไล่ต่อย



วันนี้เป็นอีกวันที่ต้องไปอยู่เป็นเพื่อนคนงานตัดหญ้าในสวน ก็เลยพาเจ้าสุนัขโปรดของแม่บ้านไปด้วย 2 ตัว เพราะตอนสาย ๆ แม่บ้านกับลูก ๆ ที่มาจากกรุงเทพจะเข้าไปเที่ยวสวน
บ้านบนสวนห้วยผึ้งจันทร์ผา
 
 เจ้าตัวโปรดของแม่บ้าน
ไปถึงประมาณ 8 นาฬิกา คนงานเริ่มขึ้นไปตัดหญ้าบนเขาแล้ว ซึ่งก็อยู่ไกลบ้านพอสมควร ตะโกนหากันได้ยินอยู่ ไปถึงก็ก่อไฟฟืนต้มน้ำเพื่อดื่มกาแฟ และเตรียมน้ำชาสมุนไพร วันนี้เป็นใบเตยกับตะไคร้หอม ต้มน้ำไว้ก็เดินเข้าไปบ้านกลางสวนพร้อมกับเจ้าตัวโปรด 2 ตัว จัดการก่อไฟให้ที่หน้าบ้านเพราะอากาศเย็นและไล่ยุงด้วย
บ้านกลางสวน

                                                   คนงานถางหญ้าอยู่บนเขา
 ก็เริ่มตัดแต่งกิ่งลองกอง เพื่อเปิดไม่ให้ทรงพุ่มทึบมาก ตัดใกล้ ๆ บ้านนั่นแหละ เอาบันไดเหล็กพาดก็ใช้เลื่อยเล็ก ๆ สำหรับชาวสวนตัดแต่งไปเรื่อง ๆ ถึงต้นลองกองใหญ่ไม่ได้สังเกต จัดการพาดบันไดตัดกิ่งตั้งลงได้ 2 กิ่ง พอตัดกิ่งที่ 3 เห็นตัวแมลงสีเหลือง ๆ อมน้ำตาลบินบนยอดลองกองเต็มไปหมด คิดแล้วว่าต้องเป็นตัวต่อแน่ ๆ ฝูงต่อเริ่มโจมตี บินตอมที่หัว เสียงต่อบินจับที่เส้นผมบนหัวดัง จื๊ด ๆ แสดงว่าเกาะเต็มบนเส้นผมแล้วเริ่มต่อย ผมรีบไต่ลงบันได วิ่งมาที่บ้านกลางสวน มีกองไฟที่ก่อไว้พอดีมีควันมากพอสมควร รีบเอาถาดสังกะสีพัดเพื่อให้มีควันมาก ๆ ฝูงที่บินตามค่อย ๆ หายไป  ความโชคดีของผมคือตอนนี้เส้นผมของผมยาว และสระทุกวันทำให้เส้นผมฟูเลยถูกต่อต่อยไม่ถึงหนังศีรษะ คนงานบอกว่าถ้าถูกต่อจะปวดมาก เพียงแม่เดียวก็แย่แล้ว...
                        รังต่อนอนวัน                                   รังนี้ที่หล่นติดกิ่งลองกองลงมาไล่ต่อย
เสียงคนงานยังไม่ดับเครื่องตัดหญ้าบนเขา กิ่งลองกองที่ตัดขาดและมีรังต่ออยู่ค่อย ๆ เอนหล่นจากยอดลงมากกองพื้นใต้ต้นทุเรียน คราวนี้ตัวต่อบินออกจากรังเกาะที่โคนต้นทุเรียนเป็นฝูงเต็มไปหมด โชคดีมากที่กิ่งค่อย ๆ เอนหล่นลงมาทีหลังที่ผมวิ่งหนีกลุ่มที่ไล่ครั้งแรกไปแล้ว กลัวว่าเมื่อคนงานดับเครื่องแล้วเดินลงมาจะโดนตัวต่อชุดใหญ่ไล่ จึงรอให้เสียงเครื่องดับก่อนแล้วจึงตะโกนบอก
 
                                            รังต่อหัวเสือกำลังหาวิธีกำจัด                                   
 
   ตัวตุ่น ที่ลูก ๆ อยากเห็นตัวเป็นๆ
แม่บ้าน และลูก ๆ ไปถึงก็เลยพาไปดูรังต่อหัวเสือ และได้ไปดูรังต่อนอนวันที่หล่นติดกิ่งลองกองลงมา แค่เข้าไปถ่ายรูปยังมีบางตัวบินเข้ามาหา ต้องรีบกลับไปอยู่ทีกองไฟ พอดีคนงานเอาตุ่นที่เลี้ยงไว้มาให้ดูเลยถ่ายรูปกับเจ้าตุ่นหน้าแด่น สัตว์ตัวร้ายของชาวสวนทุเรียน  ครั้งนี้ถือเป็นบทเรียนของชาวสวนมือใหม่จริง ๆ ขอให้จำไว้ ๆ ๆ ๆ ว่าต้นไม้ทุกชนิดในสวนถ้าจะตัด หรือทำอะไรก็ตามที่ลำต้นต้องสั่นไหว ให้สังเกตสัตว์ และแมลงมีพิษทุกครั้งไม่เช่นนั้นอาจจะไม่โชคดีเท่ากับครั้งนี้......