เรื่องนี้...HOT จริงๆ

วันจันทร์ที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2555

จาวแก่งคอย มาแอ่วมากอย ลับแล


วันนี้ขึ้นหัวเรื่องเป็นคำเมือง จาวแก่งคอย มาเยี่ยมมากอย ลับแล  (จาวแก่งคอย = ชาวแก่งคอย มาแอ่ว มากอย=มาเที่ยว มาดู )ชาวอำเภอลับแลมีภาษาสำเนียงพูดเหมือนคนเชียงราย ตามตำนานเล่าว่าชาวลับแลอพยพมาจากเชียงแสน จังหวัดเชียงราย สำเนียงพูดคำเมืองจึงมีส่วนคล้ายชาวเชียงราย
 เมืองลับแล
วันที่  18 ตุลาคม 2555 ที่บ้านหัวดง ลับแล ได้มีโอกาสต้อนรับญาติครอบครัวของลูกสาวจากจังกวัดสระบุรี นำทีมโดยครอบครัวท่านรองผู้อำนวยการฝ่ายบริหารวิชาการ โรงเรียนสระบุรีวิทยาคม และติดตามด้วยครอบครัวคุณลุงผู้พันฯ และครอบครัวของลูกสาว ได้มาเยี่ยมบ้าน และพักผ่อนที่สวนห้วยผึ้งจันทน์ผา
 ถึงบ้านพักผ่อนก่อนขึ้นดอย
หลังจากมาถึงบ้านก็รับประทานอาหาร แล้วก็พักผ่อน บางท่านก็ต่อด้วยการร้องเพลงคาราโอเกะ ด้วยบรรยากาศของที่บ้านเอง  สังสรรค์กันพอสมควรก็แยกย้ายกันพักผ่อนเพื่อเตรียมตัวเข้าสวนในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น อาหารก็ทำง่าย ๆ มีลาบหมู หมูทอดกระเทียมพริกไทย น้ำพริกหนุ่มผักต้ม
 ครอบครัวลุงผู้พัน
อาหารเช้าก็ง่าย ๆ  ไข่กระทะ  ต้มจืดซี่โครงหมูผักกาดดอง หมูทอดกระเทียม หลังจากรับประทานอาหารเข้าแล้วก็เตรียมรถเข้าสวน โดยใช้รถจี๊ป และรถสองตอนของท่านรอง ผอ.ฯ ที่ไม่ไปก็ได้แก่ลูกสาวเพราะมีธุระต้องไปทำในเมืองกับแม่
 ขึ้นดอย
หลังจากไปถึงสวนแล้ว พักผ่อนเตรียมตัวกันพอสมควร น้องนิวน้องเล็กของคณะไม่ได้เอารองเท่าผ้าใบไป ก็เลยต้องหารองเท้ายางให้ใส่เมื่อเวลาขึ้นเขาจะได้ไม่ลื่น ทุกคนยินดีขึ้นไปชมสวนบนเขา ยกเว้นคุณนายท่านรอง ผอ.ฯ ขออาศาเก็บพริกขี้หนูรออยู่บ้านบนเนิน
เหนื่อยก็พัก
ทุกคนก็เดินไปถึงจุดกลางสวน และขึ้นเนินสูงสุด ก็ไปถึงจุดหมายกันทุกคน ตอนขากลับ ท่านรองฯ จะขอกลับทางเดิมเพื่อไปเก็บมะนาว ส่วนผมและครอบครัวคุณลุงผู้พันฯ เดินต่อไปและลงอีกทางหนึ่ง และแวะเก็บมะนาว ตัดกล้วยลงมาด้วย ส่วนท่านรองเมื่อมาถึงบ้านบนเนินก็จัดการเก็บมะละกอ น้องนิวและคุณพ่อ เก็บพริกไทยอ่อน ส้มโอ ก็ได้ผลไม้หลายอย่างพอสมควร  และผมได้ฝากกล้าพันธุ์ไม้ เป็นกล้าไผ่ กล้าทุเรียนหลง หลิน หมอนทอง ให้ไปทดลองปลูกที่สระบุรี และที่ขาดไม่ได้ในฤดูนี้ก็คือ ลางสาด ลองกอง ก็เลยฝากกลับไป 10 เข่ง
 ถึงแล้วจุดสูงสุดของสวน
กลับลงจากสวน แวะทานอาหารร้านของทอดลับแล ทานก๋วยเตี๋ยวและของทอดมี เต้าหู้ ยอกผักชุบแป้งทอด หน่อไม้ ข้าวโพด จิ้มกับน้ำจิ้ม ร้านนี้เป็นที่ขึ้นชื่อของชาวลับแล  กลับถึงบ้านพักผ่อนกันพอสมควร แม่บ้านผมก็พาทีมทั้งหมดไปดูตลาดลางสาดลองกองเทศบาลหัวดง และพาเลยไปเที่ยวน้ำตกแม่พูล ซึ่งอยู่เลยบ้านไป 5 กิโลเมตร อยู่ท่ามกลาง สวนทุเรียน ลางสาด
 มะละกอต้นที่ท่านรองฯ เก็บกลับบ้าน
เย็นพักผ่อนที่บ้าน ทำอาหารมื้อเย็นกันเอง อาหารที่ทุกคนถามถึงกันมาก ก็คือยำปลาดุกฟู  ผมก็เลยโชว์ฝีมือให้ชิม และยังทำปลานิลเผาเกลือ ส่วนคุณลุงผู้พันฯ ก็ทำปลากดผัดฉ่า ตอนแรกก็นึกว่าอาหารที่ทำมีมากคงทานกันไม่หมด แต่พอทานกันไป คุยกันไป ที่ดื่มก็ดื่มกันไป จนสุดสุดท้ายอาหารทุกอย่างหมด  
รูปภาพ : น้ำตกแม่พูลในวันนี้ หลังจากเจอน้ำป่าเมื่อหลายปีก่อน
น้ำตกแม่พูล อำเภอลับแล

เช้าผมโชว์ฝีมือข้าวผัดมันกุ้ง ต้มจืดเต้าหู้หมูสับ และมีขนมปังปิ้ง ก็รับประทานกันตามมีตามเกิด ก่อนกลับก็ฝากของที่ระลึกเป็นดาบเหล็กน้ำพี้ขนาดจิ๋ว ให้ครอบครัวละ 1 ชุด (คนโบราณเขาบอกว่าให้ของมีคมไม่ได้ต้องซื้อ ทุกคนก็เลยให้คนละ 19 บาท) ก็ได้ของดีอุตรดิตถ์กลับไปบ้าน พร้อมทั้งกล้าไม้ ผลไม้จากสวนที่ไปเก็บเอง และลางสาด ลองกอง ก็ขอให้โชคดี โอกาสหน้าถ้ามีเวลาก็ขอเชิญอีกนะครับ....

 
 ปลาดุกย่าง เครื่องปรุงทำปลาดุกฟู













วันพุธที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2555

มุมมอง..สวนห้วยผึ้งจันทร์ผา


งามพระแท่นศิลาอาสน์ ถิ่นลางสาดรสดี เมืองพระศรีพนมมาศ แหล่งไม้กวาดตองกง ดงหอมแดงลือชื่อ งามระบือน้ำตกแม่พูล คำขวัญอำเภอลับแล บ่งบอกให้เห็นว่าอำเภอลับแลเป็นอำเภอที่มีพร้อมทั้งด้านสถานที่สำคัญๆ แหล่งท่องเที่ยวตามธรรมชาติ และแสดงถึงความอุดมสมบูรณ์ของอาชีพทางการเกษตรกรรมอย่างแท้จริง
 
ไร่หอมแดง                                              ไร่ถั่วเหลือง
การทำหอมแดง ของชาวอำเภอลับแล ปกติแล้วจะทำเกือบทุกฤดูกาล ไม่ว่าจะเป็นฤดูฝน  ฤดูแล้ง หรือฤดูหนาว ก็สามารถปลูกหอมแดงได้  การทำหอมแดงของชาวลับแลจะทำปลูกได้ในเกือบทุกพื้นที่ ทุกตำบล แต่ที่ทำกันมาก ๆ ช่วงปลายฝนต้นหนาวก็ที่ตำบลชัยจุมพล อำเภอลับแล บริเวณทุ่งนาทะเล ติดถนนสายศรีพนมมาศ-พระแท่นศิลาอาสน์
มองจากถนนลาดยาง ผ่านสวนหอมแดง  เห็นยอดเนินลูกล่างนั่นคือสวนห้วยผึ้งจันทร์ผา
สำหรับในช่วงฤดูฝน หลาย ๆพื้นที่ก็มีการปลูกหอมแดงกัน พื้นที่ผืนไร่ด้านล่างของสวนห้วยผึ้งจันทร์ผา ก็ปลูกหอมแดงกันหลายสิบไร่ ซึ่งถ้ามองภาพลงมาจากสวนฯ จะเห็นเป็นพื้นเขียวขจี แต่ถ้ามองจากถนนไปยังภูเขาบนสวน เมื่อก่อนพื้นที่ผืนนี้มีการปลูกอ้อย และทำไร่ข้าวโพด ทำให้ผมเลยไม่ค่อยได้มองภาพของสวนห้วยผึ้งจันทร์ผาผ่านผืนไร่แห่งนี้   แต่วันนี้มีการปลํกหอมแดงก็เลยมีโอกาสมองเห็นสวนฯ ในมุมมองที่อยู่บนถนนลาดยาง มองไปยังภูเขา ซึ่งเป็นที่ตั้งของสวนฯ


มองจากจุดสูงของสวนลงมาที่สวนหอมแดง
มุมมองอีกมุมหนึ่งซึ่งไม่ค่อยได้มองบ่อยนักคือจุดสูงของสวนมองลงมาข้างล่าง จะเห็นบ้านพัก และผืนไร่หอมแดง หรือไร่ถั่วเหลือง ซึ่งเพื่อน ๆ ส่วนใหญ่เมื่อไปที่สวน ก็อยากจะสัมผัสจุดนี้กันมาก 
 



มองผ่านไร่หอมแดงเห็นหมองหนา ๆ คลุมสวนฯ ......    มองจากจุดสูงเห็นบ้านพักและเห็นทุ่งเตรียมปลูกหอมแดง
ก็ขอเล่าให้ฟังกันว่ามุมที่เสนอวันนี้ผมเองไม่ค่อยได้มองจริง ๆ เพราะข้างล่างมองจากถนนลาดยาง ส่วนใหญ่ก็เห็นป่าอ้อย ป่าข้าวโพด แต่วันนี้ผืนไร่แห่งนี้มีการปลูกหอมแดง ก็เลยมองเห็นสวนอีกมุมหนึ่ง ผมก็เลยเอาบรรยากาศของชนบทใกล้ภูเขามาฝากครับ